1. |
||||
|
Κάπου στη γη του Δία
Πιο πάνω ακόμα απ’ του Ολύμπου τις κορφές
Πουλάκια στήνουν συναυλία
Και ξαποσταίνουν στου Αχελώου τις εκβολές
Μέσα σε εύφορες κοιλάδες
Σε καταρράκτες και σε κορυφογραμμές
Έξω από του νου τους χάρτες
Μακριά από σύνορα, της γης τις χαρακιές
Εκεί θα βρω τα ίχνη
Θα βρω τα ίχνη του χαμένου θησαυρού
Αυτού που χρόνια έχω χάσει
Και τραγουδάω στα ρεφρέν κάποιου χρησμού
|
||||
2. |
To skaki
04:05
|
|||
|
Η ζωή είναι ένα σκάκι και εσύ είσαι το στρατιωτάκι
Το αδύναμο το πιόνι που συνήθως την πληρώνει
Πάντα είσαι το πρώτο θύμα και κινείσαι μ’ ένα βήμα
Πίσω δεν μπορείς να κάνεις πρέπει να το καταλάβεις
Πολεμάς και έχεις συμπόνια άλλα δεκαπέντε πιόνια
Σαν και εσένα εφτά σωσίες, πύργους, ίππους και λοχίες
Πίσω κάθεται το ζεύγος, ο αρχηγός αδημονεί
Η βασίλισσα ορμάει κι η παρτίδα ξεκινάει.
Μα αν καθήσεις και το ψάξεις γιατί γίνονται όλα αυτά
Όλα γίνονται για χάρη της κοιλιάς του βασιλιά
Μα εσύ έχεις μπει στο λούκι και φαντάζεσαι εχθρούς
Και το μόνο σου μεράκι πώς θα φας το στρατιωτάκι.
Στην αντίπαλη στρατώνα ο εαυτός σου σ’ άλλο χρώμα
Σαν και αυτόν εφτά σωσίες, πύργοι, ίπποι και λοχίες
Έτοιμοι όλοι για τη μάχη περιμένουν στη γραμμή
Ο αφέντης τους κοιτάζει και τον πόλεμο προστάζει.
Ο λοχίας τρώει το πιόνι και ο ίππος το σκοτώνει
Τρώει ο πύργος το αλογάκι πριν το φάει το στρατιωτάκι
Η βασίλισσα ζυγώνει κι η σκακιέρα αραιώνει
Οι δυνάστες τα κοιτάζουν κι απ’ το θρόνο τους μειδιάζουν.
Μα αν καθήσεις και το ψάξεις γιατί γίνονται όλα αυτά
Όλα γίνονται για χάρη της κοιλιάς του βασιλιά
Μα εσύ έχεις μπει στο λούκι και φαντάζεσαι εχθρούς
Και το μόνο σου μεράκι πώς θα φας το στρατιωτάκι.
Μα αν τα πιόνια μια φορά παράκουαν τους κανονισμούς
Θα γυρνούσαν στη μεριά τους για να φαν το βασιλιά τους
Και έτσι αντί να πολεμάνε μεταξύ τους, θα πηγαίναν
Με σημαίες και πλακάτ να πετύχουν το ματ.
Μα αν καθήσεις και το ψάξεις γιατί γίνονται όλα αυτά
Όλα γίνονται για χάρη της κοιλιάς του βασιλιά
Μα εσύ έχεις μπει στο λούκι και φαντάζεσαι εχθρούς
Και το μόνο σου μεράκι πώς θα φας το στρατιωτάκι.
|
||||
3. |
Esy kai ta peistiria
04:06
|
|||
|
Η γκρίνια σου το πείσμα σου
προπύργιο και κτίσμα σου.
Με βάζεις στου μυαλού σου τα κελιά,
στο τέλος δίνεις δυο φιλιά.
Αγάπη μου μυστήρια,
εσύ και τα πειστήρια.
Του κόσμου τα μαρτύρια περνώ,
μα ακόμα σ'αγαπώ.
Η ζήλια σου το πάθος σου,
το πιο μοιράιο λάθος σου.
Με βάζεις στου μυαλού σου τα κελιά,
στο τέλος δίνεις δυο φιλιά.
Αγάπη μου μυστήρια,
εσύ και τα πειστήρια.
Του κόσμου τα μαρτύρια περνώ,
μα ακόμα σ'αγαπώ.
|
||||
4. |
Alli opsi
03:31
|
|||
|
Δες τη ζωή σου να αλλάζει
και πες '' Για καλό , δεν πειράζει''
και βγες από αυτό που σε πνίγει
μια αλλιώτικη μέρα για σένα απόψε μπορεί ν'αρχινά.
Κάποιος σ'αγαπά
Φως κρύβει ακόμα κι η νύχτα.
Χαρά βρίσκεις μέσα στην πίκρα.
Μην κλαις, είναι όμορφη ετούτη η ζωή
για όποιον τη ζει αληθινά.
Κάποιος σ'αγαπά
|
||||
5. |
To hameno mou paron
03:05
|
|||
|
Τα γαρύφαλλα στο δρόμο είναι μισά, τα άλλα φύτρωσαν στο χώμα
Τα όνειρα μου δε με βγάλαν πουθενά κι έτσι μόνος είμαι ακόμα.
Κάθε βράδυ μια αγκαλιά αναζητώ, ένα βρώμικο κρεβάτι
Και του τόπου μου ο αόρατος συρμός, πονηρά κλείνει το μάτι.
Αυτά που έχεις χάσει σε κυνηγούν για πάντα
Κι αυτά που πρόλαβες δεν είναι αρκετά.
Όσα προσπέρασες και θέλεις να ξεχάσεις
Ριζώνουν πάντα στην καρδιά σου πιο βαθιά.
Την πυξίδα μου έχω χάσει από καιρό, μα έμαθα τα κατατόπια
Των ενστίκτων μου τη ζάλη ακολουθώ, της ψυχής μου τα ρολόγια.
Τα τραγούδια που δεν έγραψα ποτές, ο κρυμμένος εαυτός μου
Να μου λέει πως των πουλιών οι διαδρομές είναι ο μόνος προορισμός μου.
Αυτά που έχεις χάσει σε κυνηγούν για πάντα
Κι αυτά που πρόλαβες δεν είναι αρκετά.
Όσα προσπέρασες και θέλεις να ξεχάσεις
Ριζώνουν πάντα στην καρδιά σου πιο βαθιά.
Τα όρια μου δοκιμάζω στον καιρό στης ζωής μου τους χειμώνες
Κι οι ελπίδες αναβλύζουν σαν νερό απ’ του ονείρου τις λεχώνες.
Όσα χρόνια κι αν αξίζει μια στιγμή δεν μπορείς να την κρατήσεις
Βάλε στίχους στης καρδιάς τη μουσική και έλα να μας τραγουδήσεις.
|
||||
6. |
Babel
03:50
|
|||
|
Μπήκε προχθές στον πύργο η αστυνομία
Η γειτονιά όλη μαζεύτηκε να μάθει
Ήρθε ο καιρός για να λυθεί η απορία
Να βγει επιτέλους απ' το πόδι το αγκάθι.
Βρήκαν χιλιάδες προκυρήξεις και βιβλία
Τραγούδια βρήκανε, ποιήματα και στίχους
Κανείς τους όμως δεν κατάλαβε τους ήχους
Ούτε τη γλώσσα που μιλούσαν τα θηρία.
Όποιος ακούει δε σωπαίνει κι όπως μπορεί δε σταματά
Ξέρει ο πύργος τί σημαίνει, ποιοί είναι της γης οι κολασμένοι
και χέρι χέρι με το δίπλα περπατά.
Να 'τανε μάγια από φυλές χαμένων τόπων
ή μήπως άναρθες κραυγές απελπισμένων
Μπορεί να ήταν προσευχές ερωτευμένων
Που δεν ακούγονται από αυτιά κοινών ανθρώπων.
Τώρα κοινή έχει καταντήσει η γειτονιά
Κοινά δεσμά τυλίγουν τις κοινές ζωές τους
Μόνη ελπίδα μοιάζει να 'ναι η νέα γενιά
Μα θα βρεθεί κανείς να ακούσει τις φωνές τους;
Όποιος ακούει δε σωπαίνει κι όπως μπορεί δε σταματά
Ξέρει ο πύργος τι σημαίνει, ποιοί είναι της γης οι κολασμένοι
και χέρι χέρι με το δίπλα περπατά.
|
||||
7. |
Skepsi thetiki
03:41
|
|||
|
Ρίξε ένα χαμόγελο στη μέρα, να σου χαμογελάσει κι αυτή
Πες μια καλημέρα στον αέρα, πάρε μια βαθιά αναπνοή.
Ό,τι σε λυγίζει άσ' το πίσω και μπροστά σου μάθε να κοιτάς
Ό,τι θες εγώ θα σου χαρίσω, μόνο να σε βλέπω να γελάς.
Μα θέλει σκέψη θετική η ζωή και θα φύγουν τα πάθη
Να ΄ναι η κάθε σου στιγμή μαγική, διώξε πέρα τα λάθη.
Κι όλη η γη μια αγκαλιά μουσικής σ΄ ένα ξέφρενο πάρτι
Δεν αξίζει να ΄χει πλούτη κανείς, αν δεν έχει αγάπη.
Νιώσε τη χαρά στην παρέα, οι φίλοι είναι πάντα εκεί
Και στα δύσκολα και στα ωραία, να σου δώσουν μια συμβουλή.
Κι άμα κουραστείς μην τα χάσεις, δες τον ήλιο λάμπει ψηλά
Βρες μια αφορμή να γελάσεις, ζήσε λίγο πιο χαλαρά.
Μα θέλει σκέψη θετική η ζωή και θα φύγουν τα πάθη
Να ΄ναι η κάθε σου στιγμή μαγική, διώξε πέρα τα λάθη.
Κι όλη η γη μια αγκαλιά μουσικής, σ΄ ένα ξέφρενο πάρτι
Δεν αξίζει να ΄χει πλούτη κανείς, αν δεν έχει αγάπη.
|
||||
8. |
H teleytaia hari
03:59
|
|||
|
Περπάτησα δρόμους πολλούς, γνώρισα τόπους φιλντισένιους
Απάτητους πολιτισμούς πάνω σε βράχους λαξευμένους.
Θάλασσες βρήκα ονειρικές απ’ όπου ανάβλυζαν νεράιδες
Κι εκατομμύρια φωνές κάναν τις πιο γλυκές καντάδες.
Κι αν γύρεψα το σ’ αγαπώ κι αν με παρέσυρε το αγιάζι
Σ’ αυτό τον κόσμο το γλυφό δε βρήκα κάτι να σου μοιάζει.
Πεθύμησα τις Κυριακές που στα τραγούδια μου κοιμόσουν
Πόσες ηλιόλουστες βροχές στέγνωνε το αναφιλητό σου.
Όσες φορές κι αν μου αρνηθείς αυτή την τελευταία χάρη
Θα περιμένω να φανείς να σου κεράσω το φεγγάρι.
Ανθρώπους βρήκα βιαστικούς μα δε γνωρίζαν που πηγαίνουν
Θαμώνες και περαστικούς μια αγκαλιά να ζητιανεύουν
Παιδιά με ατσάλινες ψυχές να σου ζητάν τη λύτρωση τους
Γυναίκες σε κρυφές μεριές να παζαρεύουν το κορμί τους.
Και λίγο πριν εξαϋλωθώ στου κόσμου την οφθαλμαπάτη
Σαν ανοιξιάτικο πρωινό μου χάρισες ένα σου δάκρυ.
Πεθύμησα τις Κυριακές που στα τραγούδια μου κοιμόσουν
Πόσες ηλιόλουστες βροχές στέγνωνε το αναφιλητό σου.
Όσες φορές κι αν μου αρνηθείς αυτή την τελευταία χάρη
Θα περιμένω να φανείς να σου κεράσω το φεγγάρι.
|
||||
9. |
Dine Tou
05:22
|
|||
|
Πάει καιρός σχεδόν σαράντα χρόνια, που σε ερωτεύτηκα τρελά
Ήσουν φοιτητής με τρύπια παντελόνια, στου Πολυτεχνείου τη γενιά.
Προκηρύξεις μοίραζες στους δρόμους, ιστορίες για κρατητήρια σκοτεινά
Τώρα μάλλον μπέρδεψες τους ρόλους, σε προδίδει κι η χοντρή σου η κοιλιά.
Τις βαλίτσες σου και δρόμο να μη γίνω θύτης κανενός
Με φρουρά και μ’ αστυνόμο θα γυρίζεις από δω και μπρος.
Τις βαλίτσες σου και δρόμο γιατί σου ‘χω και χειρότερα
Κι αν δεν ξέρεις πώς να φύγεις, έχει και ελικόπτερα.
Στην Ευρώπη μου άρχισες ταξίδια κι ας μην περισσεύαν τα λεφτά
Μου έταζες λαγούς με πετραχήλια κι έτσι αρχίσαμε τα δανεικά.
Κι αφού πίστεψες στα πλούτη και στη χλίδα, μπλέχτηκες με μετοχές και ποσοστά
Του μπαξέ μας δε σου άρεζαν τα φρούτα και τα χρυσοπλήρωνες στην αγορά.
Με τα χρόνια όλο μεγάλωνε το φέσι και τα επιτόκια έπαιρναν φωτιά
Μα κουστούμι διάλεγες που να σ’ αρέσει και μου έλεγες υπάρχουνε λεφτά.
Ώσπου μια βραδιά μου είπες λυπημένα τα λεφτά μαζί τα φάγαμε κι οι δυό
Είχες έξοδο μου ντύθηκες στην πένα κι ας μας είχαν μόλις κόψει το νερό.
Τις βαλίτσες σου και δρόμο να μη γίνω θύτης κανενός
Με φρουρά και μ’ αστυνόμο θα γυρίζεις από δω και μπρος.
Τις βαλίτσες σου και δρόμο γιατί σου ‘χω και χειρότερα
Κι αν δεν ξέρεις πώς να φύγεις, έχει και ελικόπτερα.
Τώρα δίνε του γιατί αν σε πετύχω, θα ζητάς της κεφαλής σου τα μαλλιά
Με όποια μάσκα κι αν κρυφτείς θα σε γνωρίσω και θα σε πετάω γιαούρτια και αυγά.
Σε γιορτές και σε επετείους μην περάσεις, σε παρέλαση κάνε να ξαναρθείς
Και στο γήπεδο αν θα πας θα τις αρπάξεις στην καρέκλα σου σαν βολευτείς.
|
||||
10. |
To tragoudi tou magou
04:15
|
|||
|
Σε θάλασσα βαθιά σε είδα να χορεύεις με δελφίνια
Σ’ έχασα στη στεριά, σε είδα πάλι να πετάς με τα πουλιά.
Στη Σμύρνη μια βραδιά σαν πρόσφυγας τα χνάρια σου κρατούσες
Έναν αιώνα μετά, μες την Αθήνα τραγουδάς για λευτεριά.
Στα καλντερίμια οι γέροι σε ζητάν,
και του Αιγαίου όλες οι θάλασσες σε πνίγουν.
Σ’ απόκρυμνες ταβέρνες σε μεθάν,
και του Βαρδάρη οι ανέμοι σε τυλίγουν.
Κι εγώ σαν οδοιπόρος τριγυρνώ,
από την Ξάνθη ως την κορφή του Ψηλορείτη.
Κι από ένα κάστρο σ΄ είδα ερημικό,
να πίνεις ούζα μια βραδιά στη Μυτιλήνη.
Το βλέμμα σου φωτιά, θα κάψει όσα η αλήθεια φανερώνει
Και σε χωριού την εκκλησιά, σαν το θεό θα μαγνητίζεις τα παιδιά.
Στην άκρη ενός γκρεμού, με μιαν ανάσα σύννεφα κινούσες
Και πριν βρεθείς παντού, σαν στάχτη έλιωσες στο φως του κεραυνού.
Στα καλντερίμια οι γέροι σε ζητάν,
και του Αιγαίου όλες οι θάλασσες σε πνίγουν.
Σ’ απόκρυμνες ταβέρνες σε μεθάν,
και του Βαρδάρη οι ανέμοι σε τυλίγουν.
Κι εγώ σαν οδοιπόρος τριγυρνώ,
από την Ξάνθη ως την κορφή του Ψηλορείτη.
Κι από ένα κάστρο σ΄ είδα ερημικό,
να πίνεις ούζα μια βραδιά στη Μυτιλήνη.
|
||||
11. |
To vals ton aggelon
03:33
|
|||
|
Λιώνει το δείλι ο ήλιος σαν τον κοιτάζεις απ' την αμμουδιά
Δίνει τα σκήπτρα στη νύχτα που σου χαϊδεύει γλυκά τα μαλλιά.
Μέσα στα δυο σου τα μάτια βλέπω τον κόσμο που τόσο ποθώ
Μέσα στα δυο σου τα χέρια μοιάζω κομμάτι του πολύ μικρό.
Όλα τριγύρω χορεύουν, κοίταξε λίγο κι εσύ πιο ψηλά
Νιώσε το βαλς των αγγέλων, αχ πώς ποθώ μια ζεστή σου αγκαλιά.
Όλα τριγύρω χορεύουν, κοίταξε λίγο κι εσύ πιο ψηλά
Νιώσε το βαλς των αγγέλων, αχ πώς ποθώ δυο γλυκά σου φιλιά.
|
||||
If you like Oute Sponda, you may also like:
The Chicago multi-instrumentalist sharpens bold, funky hooks into urgent sociopolitical commentary.
go to album
featured on Bandcamp Radio Jun 20, 2023
go to album
Two dozen 12-string acoustic improvisations that feel undeniably haunting, like lost transmissions from ancient Appalachia, rediscovered.
go to album
A riveting jam session from Pittsburgh, Pa. folk band Wisbands, who infuse classic Americana with jazz and psychedelic rock.
go to album
featured on Bandcamp Radio Oct 5, 2021
go to album
Nothing As It Seems
by Street Rat
The sophomore album from former session musician Imraan Paleker highlights his modern soul, alt-rock, jazz, and electronic sensibilities.
go to album
SAVE THE RHEB GATE
by Various Artists
A massive and diverse compilation of Japanese alternative, indie rock, melodic hardcore, and pop bands.
go to album
